لایت کیور Woodpecker مدل B Cure DTE
![لایت کیور Woodpecker مدل B Cure DTE](https://farshiddental.com/wp-content/uploads/2024/06/72412-17334089-300x300.jpg)
لایت کیور Woodpecker مدل B Cure DTE
پنج مد کاری: Normal Turbo Soft Ortho Puls
طول موج 385 تا 515 نانومتر
شدت کیور:2900mw/cm2
مد توربو قابل تنظیم در 1S و 3S
مد اورتو قابل تنظیم در 3S*10 و 5S*10
نرمال و سافت و پالس قابل تنظیم در 20،15،10،5 ثانیه
صفحه نمایش LED
سری فلزی با قابلیت 360 درجه
وزن 208 گرم
ابعاد 262.5mm*45mm*28.5mm
دو عدد باتری لیتیومی 750mAh
قابل استفاده به مدت 400 ثانیه به طور مداوم (30 ثانیه استاپ و 400 ثانیه دیگر)
در صورت شارژ کامل:
قابل استفاده برای بیش از 300 بار کیور زیر 10 ثانیه به طور مداوم
شارژ اولیه 4 ساعت
![لایت کیور Woodpecker مدل B Cure DTE](https://farshiddental.com/wp-content/uploads/2024/06/72412-17334099-300x191.jpg)
رلایت کیور Woodpecker مدل B Cure DTE
آیا لایت کیورها در همه موارد ترمیم دندان مناسب هستند؟
نه، لایت کیورها در همه موارد ترمیم دندان مناسب نیستند.
وجود محدودیتهایی در کاربرد لایت کیورها در دندانپزشکی است:
موقعیتهای دشوار برای لایت کیور:
در برخی مناطق دهان مانند سطوح پشتی دندانها، دسترسی نور برای سختشدن لایت کیور محدود است.
در این موارد، مواد ترمیمی سختشونده به روش شیمیایی مناسبتر هستند.
ضخامت بالای ترمیم:
برای ترمیمهای با ضخامت زیاد، نفوذ نور به عمق ترمیم کافی نیست.
در این موارد، لایههای ضخیم باید بهصورت شیمیایی سخت شوند.
محدودیتهای زمانی:
در بعضی موارد، زمان کوتاه ویزیت بیمار اجازه استفاده از لایت کیور را نمیدهد.
در این موارد، مواد سختشونده به روش شیمیایی سریعتر هستند.
شرایط خاص بالینی:
در برخی بیماریها مانند دیابت، استفاده از لایت کیور ممکن است مشکلساز باشد.
در این موارد، دندانپزشک باید به گزینههای جایگزین دیگر فکر کند.
بنابراین، دندانپزشک باید بر اساس شرایط بالینی هر بیمار، مزایا و محدودیتهای مواد ترمیمی را ارزیابی کند و گزینه مناسب را انتخاب کند.
آیا در مورد ترمیمهای با ضخامت بالا، دندانپزشک باید به جای لایت کیور از چه روشی استفاده کند؟
برای ترمیمهای با ضخامت بالا که از لایت کیور نمیتوان استفاده کرد، دندانپزشکان اغلب از روشهای سختشدن شیمیایی استفاده میکنند.
این روشها شامل موارد زیر است:
مواد دوتایی (Dual-cure materials):
این مواد ترکیبی از مواد سختشونده با نور و مواد سختشونده شیمیایی هستند.
قادر به سختشدن در عمق زیاد هستند، حتی در مناطقی که دسترسی نور محدود است.
مواد خودسختشونده (Self-cure materials):
این مواد بهطور کامل با واکنشهای شیمیایی سخت میشوند.
بدون نیاز به نور قادر به سختشدن در تمام ضخامت ترمیم هستند.
تکنیکهای لایهگذاری:
در این تکنیک، مواد ترمیمی در چند لایه نازک قرار میگیرند.
هر لایه بهطور جداگانه با نور یا بهصورت شیمیایی سخت میشود.
این روش امکان ترمیم ضخیم را با لایت کیور فراهم میکند.
بنابراین، دندانپزشکان با استفاده از این روشهای سختشدن شیمیایی میتوانند ترمیمهای با ضخامت بالا را انجام دهند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.